Wow de tijd vliegt..nog maar 9 dagen te gaan en dan gaan we ervoor: De Alpe d’Huez beklimmen met ons team pluimvee BIG Challenge komende uit het hele land. Van Friesland tot Mestreech en alles er tussen in!! De één fietsend de ander wandelend. We kenden elkaar niet allemaal. Als ik voor mezelf spreek; ik kende een beetje de mmmEggies en hun mannen en Jos Mans. Teamgenoten Peter & Toos Swinkels braken het ijs door ons allen uit te nodigen. Zelfgebrouwen bier werd geproefd in een ware alpenhut! Geweldig. Het smaakte goed en we besloten dat Peter dit bier in grote hoeveelheden liet brouwen en bottelen. Dus we hebben nog!! Drie heerlijke flessen voor 10,-. Proost op het goede doel!! Daar werden ook de ideeen geboren waaronder de eiberg die inmiddels  Eibergen op de kaart heeft gezet en ook het schitterende dance Event in Haps met niemand minder dan Mental Theo. Niets ontbrak op deze dagen. Top. Ik ging voor te “hakken” op het dance festival, maar heb voornamelijk alleen gebakken; broodje ei, frites en kipnuggets:). Eerlijk toegeven; thuis bakt Guus meestal de eieren, maar het ging prima.

Al met al hebben onze acties, vrienden, werkgevers, familie, bedrijven waar we aan leveren of producten waar we van afnemen,  eigen sportteamgenoten, dorpsgenoten en passanten die een bedrag doneren, shirts, bier, petten of eitjes kopen tesamen inmiddels een bedrag opgeleverd van meer dan 104.000!

We kwamen van ver, letterlijk én figuurlijk. Op de gezamelijke app groep werden de fietsen geshowd. Ook de trainingen kwamen in beeld. De eerste 50 km werden gefietst. De eerste kilometers hangend en zwoegend en toen begonnen de kilometers in de benen te komen.  Een tocht door de belgische ardennen van bijna 160 km deden we aan op hemelvaarstsdag samen met de fietsclub uit Sint Geertruid. Het vertrouwen groeide.  Ondanks onze afstanden hebben we enkele keren samen getraind. Dat is erg mooi voor de teambuilding! Ook handig is dat samen trainen, want er ging zelfs tijdens een training een ketting over…oh nee dat is limburgs; een ketting was te kort en ging stuk!! Een koeienboer in de buurt was zo aardig om de getroffene weer naar Eckelrade te brengen. Inmiddels weten we dat wielrenners zelfs naast binnenbanden schakels meesleuren om deze tekortkomingen meteen te redden. Inmiddels snappen we het wielrennen een beetje. Samen sporten in vreemde pakjes met gekke schoenen. Het vastzitten op de pedalen was ook iets wat ik niet wist. Gelukkig ben ik nog niet blijven haken…Dat kan niet iedereen zeggen…Maar met trots en plezier dragen we het chicks are cool pakje 4 juni! Volgens mij zijn we er allemaal klaar voor. Na 7 maanden gaan we als een hecht team samen de strijd van de hoogtemeters aan. Dank aan iedereen voor ons inmens bedrag dat bedoeld is voor de strijd tegen kanker. Dat deze ziekte een menswaardiger karakter krijgt door meer en meer onderzoeken. Samen doen; opgeven is geen optie. Doneren kan nog hier via mijn actiepagina van Alpe d’Huzes opgeven is geen optie!