Het ontstaan van het ei

De eierstokken

De hen heeft, in tegenstelling tot de meeste dieren, slechts één werkende eierstok – de linker – die is gelegen in de lichaamsholte vlakbij de ruggegraat. In de vruchtbare periode heeft de vrouwelijke kip tot ongeveer 4000 zeer kleine eicellen (voortplantingscellen) waarvan enkele zich kunnen ontwikkelen tot volledige dooiers als de hen geslachtsrijp is. Elke dooier wordt omgeven door een dun-wandig vliesje of follikel dat aan de eierstok vastzit. Dit vliesje wordt rijkelijk voorzien van bloed.

De eileider

De rijpe dooier komt vrij als het zakje breekt, en wordt opgevangen door de trechter van de linker eileider. (de rechter eileider functioneert niet.) De linker eileider is een kronkelend buisje van ongeveer 80 centimeter lengte. Hij is te verdelen in vijf apart te onderscheiden delen met elk een specifieke functie, zoals is samengevat in tabel 1.

 

Tabel 1.

Functies van de verschillende delen van de eileider van de hen.
Deel van de eileider	Geschatte tijd die het ei doorbrengt in dit gedeelte	Functies van de delen van de eileider
1. Trechter (infundibulum)	15 minuten	Ontvangt de dooier van de eierstok. Als levend sperma voorkomt, vindt de bevruchting hier plaats. (commercieel geproduceerde consumptie-eieren worden niet bevrucht).
2. Eiwit vormend deel	3 uur	Albumine (wit) wordt afgescheiden en er vormt zich een eiwitlaag rond de dooier.
3. Vlies vormend deel	1 uur	Binnenste en buitenste schaal-membramen worden toegevoegd, zowel als wat water en enkele minerale zouten.
4. Schaal vormend deel	21 uur	Eerst wordt wat water toegevoegd, waardoor het buitenste wit dunner wordt. Dan wordt het materiaal voor de schaal toegevoegd (voornamelijk calcium carbonaat). Er kunnen ook pigmenten worden toegevoegd om de schaal bruin te kleuren
5. Vagina/Cloaca	minder dan 1 minuut	Het ei passert dit deel voor het leggen. Er is geen andere functie bekend bij het ontstaan van het ei.

   

Een ei van gemiddelde grootte (inhoud 50 gram eetbaar ei) bevat aan voedingsmiddelen:

6,3 gram proteïne.	Eiwit is van hoogwaardige kwaliteit en makkelijk verteerbaar.
0,6 gram koolhydraten.
5,0 gram vet.	(Waarvan 0,21 g cholesterol.) Vrijwel al het vet in het ei bevindt zich in de dooier en is makkelijk verteerbaar.
Vitamines	Eieren bevatten alle vitamines behalve vitamine C. Ze zijn vooral rijk aan vitamine A, D en B12 en bevatten ook B1 en riboflavine.
Mineralen.	Eieren zijn een goede bron van ijzer en fosfor en tevens van calcium, koper, jodium, magnesium, mangaan, kalium, natrium, zink, chloride en zwavel.

  EIDOORSNEDE

  Modern voedingsonderzoek wijst uit:

EIERCONSUMPTIE GEEN RISICO VOOR HART- EN VAATZIEKTEN.

Steeds meer voedings wetenschappers concluderen dat de hoeveelheid cholesterol die geconsumeerd wordt niets te maken heeft met de hoeveelheid cholesterol in het bloed. De lever regelt het niveau van Cholesterol in het bloed. Als gezonde mensen wat meer cholesterol in hun voeding krijgen dan ze gewend zijn, wordt er in de lever wat minder aangemaakt dan gebruikelijk. Als de consumptie van cholesterolbevattende voedingsmiddelen verminderd wordt, gaat de lever meer cholesterol aanmaken. Zo blijft er een gezond evenwicht gehandhaafd. Van het vet in een kippenei is meer dan de helft enkelvoudig of meervoudig onverzadigd. Deze typen leiden niet tot verhoging van het hart- en vaatziekten risico. Er is volgens de moderne voedingswetenschap dan ook geen enkel bezwaar tegen de consumptie van eieren. Integendeel, iemand die voldoende eieren eet voorziet zichzelf op smakelijke en eenvoudige wijze van belangrijke voedingsstoffen.